Ballada o harcerskiej miłości

Autor / Wykonawca: nieznany (inne tego wykonawcy »)

Historia ta, która bez wątpienia
Jest warta opowiedzenia: był raz sobie młody harcerz, 
Który żył samotnie z siwym gołąbkiem.

Historie znam, która bez wątpienia jest warta opowiedzenia. 
Był raz sobie młody harcerz, który żył samotnie z siwym gołąbkiem. 
Pewnego razu poznał on dziewczynę. 
Przechadzała się samotnie po ulicach w Lublinie. 
Kochali się nawzajem, każdą chwilą byli razem i
przyrzekli sobie razem, że nie zginą na zawsze. 

Na wieki, na wieki razem x3 na wieki.

On nie mógł zrozumieć dlaczego tak się stało.
Kochana jego wyjechała. Jeden tylko ślad 
Został po niej. Był to mały liścik na jego stole.

Przepraszam Cię kochany to się stać musiało.
Muszę się zajmować moją chorą mamą.
Tymczasem mój drogi zapomnij mnie na zawsze
Bo już nigdy przenigdy nie będziemy razem. 

Mijały dni, całe tygodnie, a harcerz nie mógł 
Zapomnieć o niej. Po swej wybrance był zdruzgany.
Kiedy wychodził z domu, płakał nocami.
Wpadł mu do głowy pomysł doskonały. Posłał więc gołąbka do swej ukochanej
Silny gołąbek jak lot ostrzała pomknął w daleką,
Daleką krainę by zaspokoić serce harcerza
Przyniósł mu taką, taką nowinę:

Drogi harcerzu ulżyj cierpieniu twoja dziewczyna nie żyje. 
Ten czarny krzyżyk ci zostawiła abyś go włożył na szyję. 
Ten czarny krzyżyk ci zostawiła abyś go włożył na szyję. 

Sdruzgany harcerz się bardziej tymi słowami
jeszcze się bardziej zasmucił.
Wyciągnął nóż serce se przebił i do kochanej powrócił. X4
Na wieki razem, na wieki razem
Na wieki, na wieki razem x4 
Na wieki, na wieki.