Chłopcy do rej

Autor / Wykonawca: nieznany (inne tego wykonawcy »)

A bosman dał nam cynk:
Wiać będzie fordewind,
Rozbuja białe żagle wyposzczone.
Do lądu setki mil,
W powietrzu ciągle sztil.
Gdzie wiatr, gdzie ten wiatr,
Co bosman go obiecał.

     Hura, hura, gdy wiatr nas gna,
     Hurej, hurej, co raz bliżej.
     Hura, hura, chłopcy na maszt,
     Hurej, hurej, chłopcy do rej,
     Hej, chłopcy do rej.

A pierwszy krzyknął „Hej!
Chłopaki grzać do rej.
Już buja białe żagle rozpuszczone.”
Po wodzie sunie szkwał
I szarpie szczyty fal,
To raj, to jest raj,
Co bosman go obiecał.

     Hura, hura, gdy wiatr nas gna…

Wtem bosman krzyknął: „Won!
Na reje idzie sztorm,
Rozpruje białe żagle wyposzczone.”
I znów na górę żwawo,
Tam dmucha lewo, prawo.
Nie tak, to nie tak, bosman obiecywał.

     Hura, hura, gdy wiatr nas gna…

Ktoś w górze krzyknął w dal:
„Ech, ten cholerny fach!”
I strach, czy zobaczę jeszcze żonę.
Ucichła pracy pieśń,
Już pora na dół zejść.
Czy spadł, czy ktoś spadł,
Na koniec swego życia.

     Hura, hura, gdy wiatr nas gna…